Sunday, February 21, 2010

प्रवाह

प्रवाह




भाग १



कोणत्या एनआरआयला इंडिया ट्रिप नको असते? उत्तर सोपे आहे, सगळ्यांच हवी असते. पण का कोणास माहीत या वेळेस तिकीट बुकिंगला पण शक्य तेवढा उशीर करून पहिला उगाच मनाची समजूत घालत की तिकिटाचे रेट कमी होतील. नाताळ व नवीन वर्षयच्या सुट्टीचा फायदा घेत प्लान होणार्या ट्रिप चे जानावारी उजाडला तरी काही चिन्नह दिसेना. एकिकडे चाळ नावाच्या वाचळ वस्तीने हो मह्नजेच माझया जिभेने सगळ्या कंपनीतल्या कलीगला ही इंडिया ट्रिप नियोजनाची बातमी समजली होतीच मग काय रोज कोणी तरी माझया डेस्कवर येऊन नवीन वेब साइट चे नाव नाही तर तिकीट एजेंटचा नंबर देणार आणि दुसर्या दिवशी न चुकता फोलॉवप करणार. या सगळ्यालाच की काय वैतागून मी शेवटी तीन कोट्स निवडले. या निवडीवर एक मीटिंग घेण्यात आली ज्यामधे बर्याच लोकांनी बरेच सल्ले दिले आणि प्रत्यएकाचे वेगवेगळ्या एरलाइन्स चे अनुभव न विचारताच मला सुनावले. या मीटिंग मध्ये कमी तिकीट दर व कमी वेटिंग टाइम यांची सांगड घालून एक कोट फाइनल झाला. यात मला माझया पेक्षा दोन-तीन वर्ष इंडियाला न गेलेल्या मित्रांचाच हात अधिक होताअसे मला जाणवले. पण एक मात्र नक्की झाले की माझे इंडियाचे तिकीट जानेवरीचे बुक झाले!

तर ही बातमी हा हा म्हण ता सगळ्यांना समजली. त्यावर काही प्रतिक्रिया या अशा अजब होत्या:

१. वेळ काही चांगली नाही ही ओबामांची नवीन पॉलिसी वाचलीस का? यु.एस. कॉन्सुलेट ने रूल्स चेंज केले आहेत त्यामुळे जरा जपूनच हो. यात भर की काय काही लोकांनी वेगवेगळ्या अटर्नी च्या साइटचे मजकूर आणि वेब लिनक्स नि भरलेले ईमेल्स फॉर्वर्ड करणे चालू केले. काहींनी तर मला गिनिपिग ची उपमा दिली आणि मेल मधे लिहिले "एक गिनिपिग सिलेक्ट झला आहे. ऑल द बेस्ट फॉर ट्रिप!"

२. नुकताच एक सहकारी दोन इंडिया ट्रिप करून आला होता.( मुरलेल्या एन आर आइ वाचकांनी हरले असेलच) एक ट्रिप साखरपुडा आणि दुसरी लग्नासाठी. त्याला एकाकी वाटू लागले की मीच बकरा का असे वाटू लागल्याने त्याने दुसरी मेल ची चेन चालू केली ज्या मधे मी लग्नासाठी/ वधु शोध मोहीमेसाठी चाललो आहे. मग काय विचारता मंडळी जमेल त्या माणसाने मला त्याचा देशातल्या लग्न पद्धती बद्दल आणि आपल्या लग्ना बद्दल किस्से सांगायला सुरूवात केली. प्रतेक जण शेवटी मात्र छ द मी पणे हसून ऑल द बेस्ट सांगण्यास विसरला नाही.

३. काही सहकार्यांनी आपली यादी सांगितली आणि फोन नंबर पत्ता ई. टिपून घेतला आणि तो आपापल्या इंडियाच्या घरी कळवला. काही लोकांनी एका कुटुंबाला सध्या तिथे किती खर्च येतो ते पाहावयास सांगितले तर काहींनी रियल एस्टेट मार्केट कसे आहे त्याचा स्टडी करण्यास. काहींनी तर चक्क उतरल्यावर एक मूठ माती घे आणि थोडी कपाळाला लाव आमच्या तर्फे असे सुनावले आणि आपले देश प्रेम दाखवून दिले.

आता या गोष्टी एकीकडे चालू असताना माझी खरेदी मोहिम जोरात चालू होती आणि आता एक इंडिया ट्रिपचे फील येत होते!

1 comment:

  1. Good Sandy.....I know who all are those friends...including me ;)...

    ReplyDelete